आठवण

मारुतीच्या शेपटीसारखी..

वेटोळे घालून बसलेली..
.
.
.
.
तुझी आठवण !
================================

अश्वत्थामा

तुझ्यात अरण्य | मला सापडावे |
माझे मीच व्हावे | अश्वत्थामा ||

फिरताना आणि | होता तुझी भेट |
हृदयात थेट | जावी कळ ||
================================

आठवण

पडलो होतो अलगद मीही
मांडीवरती डोके ठेवुन
तीही बसली होती माझ्या
केसांमध्ये नखे गुंतवुन

वाळूमध्ये गिरवित बोटे
काय काय ती होती सांगत
मीही आणी मिटून डोळे
बसलो ऐकत अनोळख्यागत

मिटता डोळे पडद्यावरती
तयार झाला जुना चेहरा
खोल टपोरे डोळे त्यांच्या-
रंग तळाशी गहिरा गहिरा..

गहिऱ्या गहिऱ्या पडद्यावरती
लख्ख आणखी तीच आठवण
हातामधला हात निसटता-
जपता जपता अपुले मीपण..

उठून बसलो त्याच क्षणाला
थोडा खोकत, दाबत छाती
गळ्यात भरला हात चाचपुन
घट्ट ठेवला धरून हाती...!

२१ फेब्रुवारी,२०१४.