व्यर्थ गीत

हल्ली का माहीत नाही पण उगाच गुणगुणत असतो ही कविता... च्यायला अजून महिनाभर तरी हे असंच चालणार हे नक्की... असो.

व्यर्थ या गीतात माझ्या
व्यर्थ तू गुंतून जावे 
अन अशा या सांजवेळी
व्यर्थ मी व्याकूळ व्हावे

व्यर्थ माझे सूर हे अन
व्यर्थ सारया भावना या
गीत कंठातील माझ्या 
वाहुनी जाइल वाया

व्यर्थ या शब्दांस माझ्या
ओढ नाही चांदण्यांची
व्यर्थ या माझ्या स्वरांना
साथ ओल्या पापण्यांची

व्यर्थ वारे वाहणारे
व्यर्थ हे आहेत तारे
तू जिथे नाहीस तेथे
व्यर्थ सारे व्यर्थ सारे

व्यर्थ या गीतांत वेड्या 
वेचला मी जन्म सारा
व्यर्थ आता सांत्वनाला
कोरडा आला किनारा

व्यर्थ हा आक्रोश माझा
तू पुन्हा यावे म्हणुनी
जीवनाच्या पायथ्याशी
व्यर्थ गावे स्पंदनांनी

व्यर्थ या मातीत आता 
प्रीत माझी पाझरावी
जीव हा माझा जळावा
अन तुला गीते स्मरावी?

व्यर्थ माझ्या इंद्रियांनी
शेवटी संन्यास घ्यावा
व्यर्थ सारया जीवनाला
अन निराळा अर्थ द्यावा.
(१३ एप्रिल, २००५)